"Theater maken is verhalen vertellen. Niet alleen met woorden maar ook met muziek, geluid, beeld en beweging.
Aan de hand van de voorstelling Als het anders loopt gaan we aan de slag met hoe Het Houten Huis theater maakt. Hoe laat je met je lichaam zien waar je bent en hoe je je voelt? Hoe kan je met spullen die er al zijn een ruimte veranderen in een beklemmende wachtkamer? Wat voor muziek past er bij een zwaar hoofd hebben of bij je zo licht voelen dat je bijna gaat zweven? Deze vragen gaan we met verschillende oefeningen onderzoeken en wie weet zijn we zo tevreden over ons eindresultaat dat we graag aan ons publiek willen laten zien!
Over Als het anders loopt:
Iedereen kan hier terecht komen, zegt mijn vader. Hij vult een oneindige stapel formulieren in en ik moet stil zijn. Het duurt al zeker honderdtien uur.
Er is een hoge balie, met daarachter twee blauwe latex handen. Ze zeggen wat we moeten doen, maar ik begrijp het niet.
Mensen komen en gaan. Een meisje aan een infuus danst zo licht, ik denk dat ze kan vliegen. In haar ogen drijven zomerwolken. De jongen die net naast me zat heeft geen armen en benen, maar hij kan alles. Met hem kun je lachen. Je kunt hier ook verdwalen. Door de gangen loopt een vrouw met zo’n zwaar, groot hoofd dat ze bijna omvalt.
En ik, ik ben gewoon anders. Dat is juist goed, zegt mijn vader. Er is al zo veel hetzelfde.
Over een wachtkamer waar niemand wil zijn. Waar de muren bewegen, mensen wankelen en toch overeind blijven."
Als het anders loopt 9+
Daar zit Jonas, een jongen met down, met zijn vader in de wachtkamer. Mensen komen en gaan, ze spreken een voor hem onbegrijpelijke taal. Jonas en zijn vader moeten wachten, wel honderdtien uur. Wat duurt het lang… De stapel papieren die papa moet invullen is ook al zo groot. Achter een hoog loket wijzen twee blauwe handen wat ze moeten doen, maar Jonas snapt het niet.
Vanuit Jonas’ perspectief beleef je dit verhaal, ervaar je het verdriet en de frustratie van zijn vader die het beste voor zijn zoon wil maar tegen bureaucratische grenzen loopt. Toch is dit geen taai stuk, integendeel! Er is volop ruimte voor ontroering en een lach. Alles wordt beeldend via dans en (live) muziek verteld. “Een absurde weergave die onze innerlijke wereld verbeeldt, zegt regisseur Elien van den Hoek van Het Houten Huis. “Verhalen die wij vertellen, zijn niet rationeel. Ze zijn gevoelsmatig te volgen. Door jong en oud, op scholen, festivals en in theaters.”
Deze bekroonde voorstelling (Jonge Zwaan, Zilveren Krekel en Podiumkids Publieksprijs, red.) heeft je meteen te pakken. Waar kijk je eigenlijk naar? Is dit een wachtkamer in een ziekenhuis of zit je diep in de krochten van iemands hoofd? Waarom bewegen de muren, wil je hier zijn? Het levert een spannende voorstelling op met mooie momenten omdat Jonas erin slaagt contact te leggen met wie hier binnenkomt, wacht en weer vertrekt.
Elien hoopt dat het publiek zich herkent in de strijd van de personages. “En dat dit verhaal het mogelijk maakt boven het verdriet te hangen, te ervaren wat schoonheid en humor kunnen betekenen op moeilijke momenten.”
De voorstelling is te zien in Theater Orpheus op zondag 26 januari:
https://www.orpheus.nl/voorstellingen/5514/het-houten-huis-plan-d-club-guy-and-roni/als-het-anders-loopt
